اخیرا چند انتقاد و پیشنهاد از طرف کاربران به دستمان رسیده که عیناً در این صفحه برای دهیاران و اعضای شورا گذاشته می شود:
********** عدم رسیدگی به چمن روستا و تخریب آن ///////
از شورا و دهیار محترم انتظار می رفت در طول این چن سال خدمت خود به جوانان روستا اهمیت و توجه بیشتری می شد
ما در سال 1391 شاهد حضور رئیس جمهور در روستا بودیم که متاسفانه شورا و دهیار با کم کاری تمام هیچ امتیاز مثبتی را برای روستا از این رویداد بزرگ به ارمغان نیاوردند
در سال 1391 چمن مصنوعی روستا به برکت نظام جمهوری اسلامی ساخته شد ولی بنا به دلایلی که می توان سهل انگاری شورا و دهیار به مسئله ورزش جوانان برشمرد این چمن با بدترین کیفیت ممکن ساخته شد.
از این سخن بگذریم پس از گذشت 5 سال از احداث این چمن دوباره به دلیل بی توجهی شورا و دهیار به مسئله ورزش جوانان هیچ اهمیتی به وضعیت چمن نداده اند و چمن روستا به کل از بین رفته و اقداماتی که می باسیت از طرف شورا و دهیار برای جلوگیری از خرابی چمن می شد انجام نگرفت :
1-افزایش تعداد نورافکن های چمن
2-تامین مواد سیلیکونی برای دوام بیشتر چمن
3-احداث اتاقکی برای نگهداری وسایل چمن
4-تامین وسایل ورزشی
5-تهیه آب سرد کن
ولی متاسفانه هیچ توجهی نشد که نشد
هدف ما تخریب وجهه شما نیست به انصاف مطلب را بخوانید متوجه کم کاری خود نسبت به جوانان و این چمن می شود
یکی از جوانان روستای چارک
********** احداث غلط پارک های محله ای و کاشت نهال در جاده مواصلاتی به خورموج ///////
متاسفانه یکی دیگر از نقاط ضعف شورا و دهیار را در زمینه احداث پارک های محله ای وکاشت نهال در مسیر مواصلاتی به خورموج شاهد بودیم
در روستا حدود 3 پارک محله ای احداث شد که مبالغی بیش از 200 میلیون تومان به حساب روستا سیاهه شد که اولا شیوه ساخت پارک ها به کل اشتباه بود و
ثانیا می شد با ادغام دو پروژه احداث پارک های محله ای و کاشت نهال در مسیر مواصلاتی به خورموج (که حدود 80 میلیون تومان هزینه به اسم روستا نوشته شد ) این دو طرح را در زمین بلااستفاده ورزشگاه روستا و یا جایی نظیر آن در کنار روستا انجام میشد
به این ترتیب که با در کنار روستا زمینی به مساحت متغیر بین یک تا دو هکتار در نظر گرفته می شد و با حدود 1000 نهال کناکاکتوس ، کهور و گل ابریشم فضای سبز پارک ساخته میشد و در بین درختان نشیمنگاه هایی به مساحت 3در 3 یا 3 در 4 برای استراحت با سیمان ساخته میشد و در کنار قسمتی دیگر نمازخانه پار و در قسمتی دیگر از پارک فضای ورزشی از قبیل زمین والیبال و میز های بتونی پینگ پنگ ساخته می شد و در قسمت دیگر وسایل تفریحی و ورزشی نظیر تاب سرسره و … در نظر گرفته میشد و برای آن یک نگهبان نیز در نظر گرفته می شد و پس از تکمیل طرح که برآورد هزینه ای آن کمتر از 200 میلیون می باشد . دیگر خانواده های چارک و حتی نقاط نزدیکروستای برای تفریح در روز های تعطیل با ورودی 2000 تومان می توانستند از آن استفاده کنند و در کنار آن میتوانست دو و یا 3 اشتغال زائی به طور دائم را نیز بوجود آورد که مجال توضیح در این باره نیست
ولی اکنون بروید و با دیده انصاف روستا را نگاه کنید هزینه بیش از 80 میلیونی درختکاری کاملا بر باد فنا رفت و پارک های محله ای ، میتوان گفت بلا استفاده است و کسی از آنها استفاده نمی کند و وسایلی که در آنها تعبیه شده بود یکی پس از دیگری از شدت آفتاب از بین میروند و تنها اینکه پارک های محله ای زمینی را در روستا اشغال کرده اند و هزینه ای بیش از 200 میلیون برای ساخت آنها به حساب روستا نوشته شد
در آخر ( شورا و دهیار از جوانان روستا و افراد روشن فکر روستا مشورت بگیرید در کار ها تک رای و خود رای نباشید ) هزینه هایی که می شود بیت المال است به آخرت خود تفکر کنید ، من این حرف ها را از روی اغماز نزدم بلکه از روی دلسوزی برای روستای خودم و آخرت شما زدم
با تشکر یکی از جوانان روستای چارک