چندی پیش برنامه «یه خونه یه دریا» در بخش معرفی جاذبه های استان بوشهر به معرفی کلات چارک پرداخت. یکی از آثار تاریخی که مثل برخی از آثار تاریخی دیگر مورد بی توجهی مسئولین شهرستان و استان قرار گرفته است. بارها بخش خبری 20:30 شبکه دو نیز این مسأله را منعکس نموده، اما عکس العملی از طرف مسئولین ذیربط مشاهده نشده است.
امیدواریم با اطلاع رسانی دوستان بتوان تلنگری نسبت به توجه به این نوع آثار تاریخی که در معرض انقراض هستند بشود. همین جا از برادر ارجمند جناب آقای سید ابراهیم حسینی تشکر می کنم که اهتمام ویژه ای به این امر داشته و وبلاگی را در جهت معرفی این کلات در فضای مجازی ایجاد کرده اند.
فیلم پخش شده در شبکه استانی بوشهر:
دانلود فیلم با کیفیت پایین / حجم 20 مگابایت
دانلود فیلم با کیفیت متوسط / حجم 33 مگابایت
مشاهده در آپارات:
برای دیدین فیلم با کیفیت پایین اینجا کلیک کنید…
مطلب وبلاگ آقای حسینی:
روستای چارک از توابع شهرستان دشتی استان بوشهر در 16 کیلومتری غرب مرکز شهرستان (خورموج) قرار دارد. در کوهپایه های غرب این روستا واقع در کوه مند آثار باستانی مشهور به کلات وجود دارد که تاکنون در زمره آثار باستانی معرفی و ثبت شده در میراث فرهنگی قرار نگرفته است.
قدمت این آثار به دلیل عدم انجام کار کارشناسی و بررسی توسط باستان شناسان هنوز مشخص نمی باشد اما آنچه از شواهد و تشابهاتی که بین این کلات و کلات مند و اقع در حیدری که در فاصله حدود 8 کیلومتری در همین کوهها واقع است می توان قدمت آن را حدود 2000 سال حدس زد.
نحوه ساختمان سازی در این کلات بدین گونه بوده که یک ایوان احتمالا چوبی در وسط داشته و اتاق های اصلی در بدنه کوه و به صورت غار بوده که درهای ورودی آنها به درون این ایوان باز می شده است. به علت نرم بودن جنس تپه اتاق های غار مانند، تخریب شده و فقط قسمت جلویی آنها باقی مانده است.
در بالای تپه نیز ساختمان سازی با استفاده از سنگ و گچ بوده است. به احتمال زیاد ساختمان های گچی بالای تپه مربوط به نگهبان ها و مراقبین بوده که با تسلطی که بر دشتهای اطرف داشته اند مراقب ساکنان این کلات بوده اند.
از جمله نکات جالب توجه در این کلات می توان به سیستم نگه داری آب شیرین اشاره کرد که حوضچه هایی بیضی شکل با استفاده از سنگ و ساروج ساخته شده است که با بارش باران آن را پر می نمودند.
آب شیرین این حوضچه ها با استفاده از لوله های سفالی به درون ساختمان اصلی (ایوان وسط و اتاقهای درون بدنه تپه) منتقل می شده است.
این کلات در اثر گذشت زمان و نرم بودن جنس کوه مرتب ریزش نموده و سالانه قسمتی از دیواره های گچی آن از بالای تپه به پایین سقوط می نماید و همین عامل نیز باعث گردیده این اثر در حال حاضر دارای مسیری سخت برای رسیدن به آن باشد.
به احتمال زیاد در زمانی که ساکنان آن در آن زیست می نموده اند مسیری هموار به بالا داشته یا ساختمان های درونی آن تا پایین تپه ادامه داشته است و از درون ساختمان راههایی به سوی طبقات بالا داشته است.
دلیل این حدس این است که در پایین و پشت این تپه چشمه ای مشهور به کتو که متعلق به این افراد بوده وجود دارد که از اب شیرین آن استفاده می نموده اند.
این چشمه در سالهای اخیر به علت خشکسالیهای پی در پی خشک و بی آب گردیده است.
نکته:
این اثر باستانی در اثر عوامل زیر در آستانه نابودی قرار گرفته است که از مسئولین محترم خواهشمندیم ضمن ثبت آن در آثار ملی و میراث فرهنگی کشور در زمینه محافظت از آن نیز اقدامات لازم مبذول فرمایند:
1- عوامل طبیعی همچون سیل و زلزله که باعث تخریب سالانه اطراف آن می گردد.
2- سودجویانی که به بهانه یافتن عتیقه و آثار تاریخی به این آثار بیرحمانه حمله ور شده و از هر گونه تخریبی دریغ نمی کنند. کما اینکه در سالهای پیش اطراف آن مملو از کوزه های شکسته و سفا لهای قدیمی و آجرهای مربع شکل بود ولی اکنون بندرت سفالهایی در اطراف آن یافت می شود.
عالی بود دستتان درد نکند .به امید موفقیت های بیشتر در اینده..